Thread by @abdelkabenali

De anti-racisten voelen zich niet veilig in de Balie. Maar ga je met ze in "debat," dan storten ze zich op je, schijten je zelfingenomen onder en vierendelen je met een dierlijke wellust opdat jij je nooit meer veilig zult voelen in hun aanwezigheid. Gestoord volk.

Ze weten van elke ruimte een mijnenveld te maken, ze maken van een groen weiland Tsjernobyl met hun gedram, gezever en propaganda en dan nemen ze al die andere debatpodia de maat. De hypocrisie.

Ze zeggen: "We gaan in debat over literatuur." Dat klinkt dan heel deftig, nemen het woord en roepen: "De literatuur is een witte constructie waar jij als luxe-allochtoon medeplichtig aan bent." In de zaal beginnen jonge mensen te huilen en zeggen dat jij er indirect verant

voor bent dat zij als 12-jarige getraumatiseerd waren, al snel neemt het publiek het over, iedereen zegt wat, iedereen roept wat en iedereen die afwijkt van hun kleurlijn krijgt het boze oog en een flinke dosis argwaan. Na afloop rent iedereen die kwam voor debat snel naar huis,

nooit meer van plan in die ruimte te stappen. Waarom doen ze dit? Omdat ze het gevoel van sekte willen handhaven. Het eeuwige gelijk. Het eeuwige wantrouwen. Het absolute geloof in de Waarheid. Identiteit. Ras. Huidskleur. Het is hun terrein waar iedereen die er naïef op stapt

aan stukken geschoten mag worden. Ze willen geen discussie, ze willen wraak. En toen de Egyptische feministe zich terugtrok genoten ze diep van de symbolische overwinning.

vraag ze om een debat te organiseren, vraag ze om überhaupt iets te organiseren dat kop en staart heeft, dat inhoud heeft, dat niet drijft op oneliners en geborneerdheid, dan komen ze met niks. Ze kunnen het niet. Ze zijn alleen maar geïnteresseerd in hun narcistische, opgefokte

zelf dat leeft van lucht en leegt. Een constructieve bijdrage leveren zit er niet in. Ze krijgen kansen maar verknallen die. Daarom gedijen ze ook zo goed op de sociale media: je hoeft niks te kunnen, je hoeft niks te bewijzen, je hoeft niks op te bouwen, je hoeft niet te zweten,

het enige wat je hoeft is er Zijn, en dat Zijn met grote blokletters agressief op ieders sociale-media-voorhoofd willen tatoeëren, als een geest opereren en kijken wie je zo gek kunt krijgen om door jouw hoepel te springen. Dit is de reden waarom populisme wint: omdat surft op

sentiment. En sentiment is 99% onderbuik. En dat weten ze.

Ik werd benaderd door kunstenaars die met deze anti-racisten te maken hadden gehad. Ze voelden zich in de hoek gedrukt. En geïntimideerd. Sommigen waren echt van slag. Dit waren kunstenaars met een diverse culturele achtergrond. Maar ook zij moesten neer. Waarom? Omdat ze volgens

deze hardnekkige en persistent insinuerende groep niet de literatuur bedrijven die volgens hun doctrine de juiste zou zijn. Denk Identiteitpolitiek, denk anti-racisme (daar valt alles onder), denk anti-white-establishment. Etc. etc.

Waar het op neerkomt: zij vragen van getalenteerde, begenadigde en sterke mensen dat ze de agenda uitvoeren van halftalenten en kneuzen. En als ze dat niet doen dan gaan ze op de zwarte lijst.

Ik kan wel tegen een stootje. Ik wil graag nog vaak in discussie. Ik kan leven met ongelijk. Maar wat ik zie is dat ze jonge mensen intimideren. Dat ze een vals beeld geven van wat het betekent om kritisch te zijn. Dat ze doordraven en anderen het zwijgen proberen op te leggen.

Als je denk dat je een bijdrage aan hun "strijd," kunt leveren kom je van een koude kermis thuis. Zij bepalen wel wie jij voor ze bent. Zij bepalen wel of je hun aandacht waardig bent. En uiteindelijk besluiten ze, als een hoge raad, dat je straf verdient. Zo exploiteren ze

iedereen die ze kunnen exploiteren. Vooral naïevelingen die dachten dat er sprake was van een harmoniemodel. De beweging is in de loop der jaren compleet geradicaliseerd, reden: macht. Pure macht. De idee dat ze met dwang succes hebben.

Ze hadden een free space gekregen om hun ideeën in een veilige ruimte te exploiteren. Wat bleek nou? Ze maakten van die ruimte een moreel slachthuis. Iedereens schrok. Iedereen vond het gênant. Maar we leven gelukkig in Nederland. Je mag blijven.