Thread by @JaredDiam

بررسی کتاب Call Sign Chaos
نوشته James Mattis
فرمانده پیشین سنتکام و وزیر دفاع پیشین آمریکا

ژنرال بلندپایه ارتش آمریکا جیمز متیس متولد ١٩۴٠ و یکی از تاثیرگذارترین نظامیان قرن ٢١ در آمریکاست. این کتاب از زبان اوست و به شرح دیدگاهها و فعالیت نظامی او می‌‌پردازد.
1/77

در مقدمه چند اصل اولیه را در زندگی و ارتش اشاره می‌کند:
-تو زمان مرگت را نمی‌توانی انتخاب کنی، اما چگونه مردن را -میتوانی انتخاب کنی؛ در زندگی و همینطور ارتش نمیتوان همیشه شرایط را کنترل کرد، اما همیشه نوع پاسخ را می‌توان تعیین کرد.
-برای سرباز شدن باید عاشق نظام باشی
2/77

اما برای فرمانده شدن باید بتوانی احتمال مرگ سربازانت را لحاظ کنی.
یکی از اولین عملیات‌هایش در خلیج فارس برای حمله تاسیسات و پیاده شدن در خاک ایران بود (اسم هدف ذکر نشده). هدف از اینکار، فریب ایران برای آزادسازی ۵٢ گروگان سفارت بود که البته اجرایی نشد.
3/77

متیس از لغو شدن عملیات بسیار ناراحت شد چرا که از دید او ایران حتما باید تنبیه میشد.
چند اتفاق در سال ١٩٧٩ باعث نقطه عطفی در تحولات خاورمیانه شد: انقلاب ایران و روی کار آمدن شیعیان انقلابی، حمله به مسجدالحرام و گروگانگیری در آنجا، و همچنین حضور شوروی در افغانستان.
4/77

در جنگ خلیج برای آزادسازی کویت شرکت داشت و از گردان تحت امرش کسی کشته نشد.
در سن ۴٣سالگی بعد از ٢٠سال سابقه و تجربه در ٢۵ کشور و با درجه کلنلی برای گذراندن دوره یک ساله آموزشی وارد دانشگاه نظامی شد. دوره‌‌ای که شامل مباحث استراتژیک، اقتصادی و تاریخ بود
5/77

و توسط سناتورها، وزیران کابینه و اساتید دانشگاه تدریس می‌شد. در بخش Marine نیز هر درجه‌داری یک لیست مشخص شده از کتاب‌‌ها رو باید حتما مطالعه می‌کرد. بیشتر کتابها مربوط به تاریخ جنگ در نقاط مختلف دنیا بود.
در حالیکه همه چی آرام پیش می‌رفت در ٩/١١ با حملات
6/77

القاعده ٣٠٠٠غیرنظامی کشته و ۶٠٠٠نفر (از ٩١ کشور) زخمی شدند. اتفاقی که مسیر تاریخ رو تغییر داد.
باتوجه به اینکه نیروهای طالبان بیشتر در جنوب افغانستان متمرکز بودند، علی‌‌رغم اینکه افغانستان به آبهای آزاد راه نداشت، ژنرال متیس مامور پیاده کردن ۴٠٠٠ Marine در نزدیکی قندهار شد.
7/77

نیروهای تحت رهبری متیس، عمیق‌ترین نفوذ دریایی رو به خاک دشمن انجام دادند، در حالیکه طراحی حمله تنها طی ٢٨ روز انجام شد.
بعد از سقوط کابل، بن‌‌لادن و حدود ٢٠٠٠ نفر از نیروهای القاعده به کوههای تورابورا پناه میبرند. متیس آماده پیاده کردن نیرو در منطقه و دستگیری بن‌‌لادن بود.
8/77

اما اجازه عملیات داده نشد وبهترین فرصت برای دستگیری بن‌‌لادن از دست رفت. بعدها در گزارش نیویورک تایمز اشاره شد که براساس تحلیل کاخ سفید، تعلل شکار بن‌‌لادن بزرگترین اشتباه جنگ افغانستان بود.
بعد از افغانستان نوبت به عراق رسید که متیس از این تصمیم متعجب بود
9/77

چرا که حتی در صورت صحت وجود تسلیحات شیمیایی، توانایی صدام به میزان خوبی محدود شده بود و کامل در محاصره قرار داشت. ژنرال هگل از متیس خواست برای بعد از پایان جنگ برنامه داشته باشند چرا که جنگ اصلی بعد از سقوط بغداد است، اما از دید او کاخ سفید برنامه مدونی ندارد.
10/77

بعد از پایان مرحله نظامی و سقوط بغداد، برآورد متیس از ارتش عراق اینگونه بود: یک درخت بزرگ و مرده،که تنه‌‌اش محکم به نظر می‌رسید اما بعد از اولین برش، تهی بودن آن به دلیل نبود رهبری، روحیه و ایمان به خود، مشخص شد.
از برمر انتقاد کرد که چرا بدون مشورت باآنها ارتش عراق را منحل
11/77

و اعضا حزب بعث را از داشتن منصب دولتی منع کرد. در حکومت صدام تکنوکرات‌های عضو حزب بعث حضور داشتند که با حذف بعثی‌های تندرو میشد بدنه دولت را حفظ کرد. بعد از مدتی Marineها عراق را ترک کردند اما بعد از دو ماه به آنها گفته شد که باید به استان الانبار سنی نشین برگردند.
12/77

سنی‌‌ها همیشه قدرت را در دست داشتند اما اکنون شیعیان در راس قرار داشتند. سنی‌‌های سلفی، تبلیغ‌‌گر جهاد بودند و ماهانه ١۵٠ تروریست نیز از سوریه وارد عراق میشد.
دستوری که به سربازان داد اینگونه بود: طوری رفتار کنید که انگار در خانه هستید، هنگام صحبت عینک آفتابی را بردارید،
13/77

درب منزل را با زور باز نکنید، و در شلیک به سمت مهاجمین بسیار مراقب باشید.
با توجه به تجربه بریتانیا در مالزی و آمریکا در ویتنام متیس می‌دانست که برای کنترل ناآرامی‌‌ها به ازا هر ٢٠شهروند عراقی به یک سرباز نیاز است. اما در الانبار این نسبت ۴٠ به ١ بود.
14/77

همچنین CIA به او اطلاع داد که شهرهای الرمادی و فلوجه که در فاصله ٣٠ مایلی یکدیگر قرار دارند، خشن‌ترین منطقه عراق‌‌اند.
اواخر مارچ ٢٠٠۴ کنترل منطقه به نیروهای Marine واگذار شد، یک ماه قبل آن نیروهای الزرقاوی با حمله به زندان شهر ١٢ پلیس را کشته و زندانیان را آزاد کرده بودند.
15/77

مدت کوتاهی بعد هم ۴ پیمانکار آمریکایی بدون اطلاع دادن به نظامی‌های آمریکایی وارد شهر شدند که جسد سوخته آنها روی پل آویزان شد.
برمر در تماس با کاخ سفید قول حمله همه جانبه به شهر فلوجه را داد. از دید متیس این عمل تبعات بدی می‌توانست داشته باشد، از جمله تلفات غیر نظامیان زیاد.
16/77

به حمله Marinها در سال ١٩۶٨ به شهر هیو در ویتنام و همچنین بمباران شهرهای آلمانی اشاره میکند که هر دو به متحد شدن ساکنان شهر منجر شد.
علیرغم مخالفت، متیس مامور حمله به فلوجه با ٣٠٠هزار جمعیت شد. متیس تاکید می‌کند که کشورهای بزرگ عصبانی نمی‌شوند
17/77

و هر حرکت آنها به ویژه عملیات نظامی باید با بررسی کامل جزییات، هدف استراتژیک مشخصی داشته باشد. مورد فلوجه را درگیری پیچیده سیاسی میدانست که راه حل آن، حمله نظامی به شکل سنتی نیست.
قبل از حمله، به مافوق‌‌های خود تاکید کرد که بعد از ورود به شهر هرگز عملیات را متوقف نکنند.
18/77

معارضین مسلح هم بین ١٠٠٠تا ٣٠٠٠ نفر تخمین زده شد. ۴آوریل حمله به فلوجه آغاز شد، که باعث ناآرامی‌ها در الرمادی نیز شد. بعد از یک هفته درگیری و افزایش کشته‌ها، فشارهای سیاسی باعث شد تا کاخ سفید و برمر دستور توقف حمله را بدهند.
19/77

در حالیکه از دید متیس در کمتر از یک روز شهر تسلیم میشد و زرقاوی نیز دستگیر یا کشته میشد. آتش بس چند هفته ادامه داشت و متیس مامور مذاکره با بزرگان شهر فلوجه بود که نتیجه‌‌ای نداشت. در نهایت قرار شد Marineها شهر را ترک کنند و امنیت شهر به عراقی‌ها سپرده شود.
20/77

این در حالی بود که زرقاوی و یکی از معاونانش ابوبکر بغدادی در شهر بودند. اشتباه تورابورا در پایان نکردن کار، در فلوجه نیز تکرار شد.
در همان زمان عکسهای از شکنجه زندانیان ابوغریب در ٣٠کیلومتری فلوجه منتشر شد که ضربه بزرگی به اعتبار نیروهای آمریکایی بود.
21/77

بعد از انتقال قدرت از برمر به شیعیان، استان الانبار سنی‌‌نشین هیچ توجهی از دولت مرکزی دریافت نکرد و این درحالی بود که القاعده به شدت به دنبال عضوگیری در این مناطق بود.
در آگوست ٢٠٠۴ با پایان ماموریت متیس در عراق، او به عنوان رییس مرکز آموزش Marineها در VA Quantico انتخاب شد
22/77

هدف خود را در آموزش سربازان اینگونه بیان میکند که نگاه سرباز به صحنه نبرد باید همانند نگاه یک استاد شطرنج به مهره‌‌ها باشد که اطلاعات کلیدی به حافظه منتقل شده و بر اساس تجربه‌‌های قبلی و بینش از پیش شکل‌‌ گرفته حرکت درست را فورا انجام دهد.
23/77

در یکی از سخنرانیهای جنجالی متیس در جمع سربازان در سن‌‌دیگو درباره جنگ افغانستان گفت: اونجا آدمهایی رو میبینی که زنها رو کتک می‌زنند، چرا؟ چونکه پوشش مناسب نداشتند. اینها اصلا مرد نیستن و شلیک بهشون خیلی حال میده، کاش من هم پیش شما بودم و با هم چندتاشونو با تیر می‌زدیم.
24/77

در تابستان ٢٠٠۶، متیس فرمانده Marine Expeditionary Force با ۴٠ هزار نیرو شد که زیر نظر CENTCOM فعالیت میکرد، منصبی با اهمیت برای ژنرالی با ٣ستاره.
با بالا گرفتن فعالیتهای القاعده عراق، قبایل سنی استان انبار که ابتدا مخالف حضور آمریکا بودند، از آنها درخواست کمک کردند.
25/77

با حمایت ارتش آمریکا و اتحاد نسبی این قبائل، وضعیت الانبار رو به پیشرفت بود و شهرها به تدریج از دست القاعده خارج شدند.
در نوامبر ٢٠٠۵، در شهر حدیثة عراق، ابتدا ١ نظامی آمریکا در کمین کشته شد و در ادامه درگیری ٢۵ غیرنظامی عراقی از جمله ۶کودک کشته شدند.
26/77

۴ماه بعد مجله تایم به این حادثه پرداخت و متیس مامور بررسی شد. حجم زیادی از عکس و اطلاعات را تحویل گرفت و به دقت به مطالعه ماجرا پرداخت. (دقتی که توصیف شده حیرت‌‌انگیزه) به جمله آبراهام لینکلن اشاره کرد که سربازان ما باید در همه حال به اصول انسانی پایبند باشند
27/77

و نباید همانند یک ماشین جنگی عملا کنند. در نهایت با حکمی که داد سربازان خاطی، مجرم شناخته شدند.
در تابستان ٢٠٠٧، از طرف رابرت گیتس وزیر دفاع وقت آمریکا، به عنوان یک ژنرال ۴ستاره به ریاست ناتو انتخاب شد، که در آن زمان ٢٧کشور در آن عضویت داشتند. از دید او ناتو یک سازمان کند
28/77

و فرسوده بود که به هیچ وجه با تهدیدات حاضر تطبیق نیافته بود. درحالیکه برای یک نظامی،هر هفته آخرین فرصت برای آمادگی جنگ است،اما اعضا ناتو تکیه زیادی به پشتیبانی آمریکا داشتند. با توجه به بافت ناتو که هر مقام نظامی در آن، نماینده کشور محسوب می‌شد، تغییرات تقریبا غیرممکن بود.
29/77

در نتیجه به رییس ستاد مشترک، آدمیرال مایک مولن، پیشنهاد داد تا یک اروپایی مدیریت ناتو را برعهده بگیرد، تا بهتر بتواند بر تغییر نگرش اروپا تاثیرگذار باشد.
از دید متیس امروز نیز داشتن متحدانی با پس‌زمینه فکری مشترک، همانند دوران کمونیسم و فاشیسم، برای آمریکا ضروری است.
30/77

تفکری که در اعلامیه استقلال به آن اشاره شده. اما اروپا نمی‌تواند از آمریکا انتظار داشته باشید بیشتر از خودشان به امنیتشان اهمیت دهد. همچنین این نکته را نیز یادآور می‌شود که بعد از ٩/١١ اروپایی‌ها در جنگ به آمریکا پیوستند و به این جمله چرچیل اشاره میکند:
31/77

تنها یک چیز بدتر از جنگ همراه با دوستان وجود دارد و آن جنگیدن بدون دوستان است.
در فرماندهی JFCOM متیس به بررسی عملکرد این سازمان پرداخت. از انیشتین نقل قول کرد که از او پرسیدند اگر ١ساعت وقت داشته باشی تا دنیا را نجات دهی چه می‌کنی؟
32/77

انیشتین پاسخ داد که ۵۵ دقیقه صورت مسأله را می‌‌شکافد و طی ۵دقیقه پاسخ را می‌یابد. تلاش کرد تا نگاه او نیز مانند انیشتین باشد. در JFCOM نظریه غالب عملیات‌های برپایه اثر بود، Effect Based Operation. مبنای این روش، حملات هوشمند هوایی بود،اهداف مشخصی توسط نیروی هوایی منهدم میشد
33/77

تا منجر به ضعف اساسی در توانایی‌های هدف شود. این روش برای اهداف با سیستم بسته و ایستا بسیار خوب عمل می‌کرد. مثلا با انهدام شبکه راه‌آهن و نقاط کلیدی شبکه جاده‌ای، تحرک دشمن به شدت محدود می‌شد. اما نکته مهم جنگ از قلم افتاده بود: نایقینی ذاتی معادلات و تطبیق‌پذیری دشمن.
34/77

به همین دلیل شکست این روش قابل پیش‌بینی بود. ۵سال بعد از ارایه این روش، در جنگ ٢٠٠۶ با حزب‌الله، اسراییل EBO را الگوی جنگی خود قرار داد و شکست سختی خورد. اسراییل تصور می‌کرد با حملات هوایی می‌تواند حزب‌الله را فلج کند، اما آنها با ایجاد واحدهای کوچک و مجزا، جنگ الکترونیک،
35/77

و جنگ نامتقارن موفق شدند توان آفندی خود را حفظ کنند. بعدها یک کلنل اسراییلی به متیس گفت که "تصور می‌کردیم شما آمریکایی‌ها دانش نظامی کافی دارید". متیس EBO را به خاطر دو ضعف ذاتی ناکارآمد می‌دانست. اول اینکه تصور سیستم ماشینی با پاسخ‌‌های مشخص
36/77

و از پیش تعیین شده در تناقض با واقعیت است و منجر به اشتباهات فاحش می‌شود. به گفته فردریک هایک "تطبیق‌پذیری باهوش‌‌تر از شماست". دشمن قطعا با هر مانوری خود را تطبیق می‌دهد و به همین دلیل در هر جنگی باید در سیستم تفکری دشمن بوسیله فریب آشوب ایجاد کرد،
37/77

تا در حلقه‌های تصمیم‌‌گیرنده آن اختلال ایجاد شود. طبیعت جنگ با هر دکترینی که ذات پیش‌بینی ناپذیر آن را لحاظ نکند، مخالف است. هر تلاشی برای ساده و کم هزینه کردن جنگ محکوم به شکست تحقیرآمیز است. به جز جنگهای اتمی، جنگ از هیچ فرمول ریاضی و رابطه علت و معلولی پیروی نمی‌کند.
38/77

در هر تنازعی حتما باید رقابت اراده‌‌ها و عوامل غیرقابل سنجش را در نظر گرفت.
ضعف دوم این بود که در پیاده‌سازی این روش، نیاز به جریان دایمی اطلاعات از رده‌های پایین‌تر به فرماندهان بود و فرماندهان میدانی باید همانند یک خبرنگار

خواندن این متن توصیه میشه:

https://twitter.com/JaredDiam/status/1212683728633389062?s=20

عمل میکردند که ممکن نبود.
متیس در نهایت دستور حذف EBO را صادر کرد، و جهتگیری کلی نیروی نظامی آمریکا را به این صورت تدوین کرد: ١. قدرت بازدارندگی هسته‌ای ٢. ارتش قوی برای بازدارندگی یا پیروزی در جنگ ٣. توانایی در جنگهای نامتقارن، سایبری و فضایی.
40/77

در سال ٢٠٠٩ فرماندهی ناتو به اروپایی‌ها واگذار شد. در سال ٢٠١٠ در جلسه بودجه وزارت دفاع برای کاهش هزینه‌ها، متیس خواستار انحلال JFCOM شد که مورد موافقت قرار گرفت و متیس به نوعی خود را از کار برکنار کرد.
در جوئن ٢٠١٠، متیس جایگزین ژنرال پترائوس، فرمانده سنت‌کام شد.
41/77

سنتکام بیست کشور را از مصر تا پاکستان و کشورهای آسیای میانه پوشش میده، حوزه ای که به محور بحران معروف است.
نگرانی او در منصب جدید فعالیتهای تروریسیتی بود و دو مصداق بارز برای آن میدید. جهادیون سنی و نیروهای شیعه حمایت شده توسط ج‌‌ا نظیر حزب‌الله.
42/77

القاعده مهمترین گروه سنی تروریستی، از اواسط دهه ٩٠ به آمریکا اعلام جنگ کرد که در ٩/١١ به اوج رسید. امروزه تنها نیروهای شیعه حامی دولتی و در نتیجه حمایت مداوم مالی و تسلیحاتی و سیاسی دارند، اما بسیاری از گروههای سنی توسط آمریکا به شدت تضعیف شدند. در جلسه استماع کنگره،
43/77

متیس از صحبت‌های وزیر دفاع آمریکا Schultz در سال ١٩٨۴ یاد کرد که گفت دفاع ایستا در برابر تروریسم چندان موثر نیست و باید به صورت فعال از آنها جلوگیری کرد.
در مقر سنتکام در Tampa، ١۶ ژنرال و آدمیرال مستقیم زیرنظر متیس فعالیت می‌کردند که باتوجه به مداخله نظامی آمریکا در منطقه،
44/77

از بهترین نیروهای نظامی آمریکا بودند.
٣هدف اساسی را برای سنت‌کام تعریف کرد: حمایت از نیروهای آمریکایی در افغانستان و عراق، حمایت از کشورهای دوست در منطقه، و آمادگی در برابر حمله احتمالی ایران.
در دیدارش با رهبران منطقه‌ای بزرگترین نگرانی آنها، قابل اعتماد بودن آمریکا بود،
45/77

و اینکه آیا آمریکا روزی آنها را ترک خواهد کرد. نبود یکنواختی در سیاست خارجی آنها را مضطرب کرده بود. از دید متیس، توقع دموکراسی و آزادی همانند آنچه که در انگلیس هست را نمیتوان از این کشورها داشت؛ در حالیکه باید برای بهبود وضع سیاسی به آنها باید فشار آورد،
46/77

اما در مسایل امنیتی باید با آنها همکاری داشت.
متیس حفظ سربازان آمریکایی از عراق لازم می‌‌دید،اما کاخ سفید اصرار بر خروج از عراق داشت.در سال ٢٠١٠ نوری المالکی در انتخابات شکست خورده بود و برای حفظ قدرت تلاش می‌کرد. به عقیده کاخ سفید حفظ مالکی به نفع خروج سربازان آمریکایی بود
47/77

اما متیس مالکی را فردی فتنه‌گر و فاقد توانایی برای متحد کردن عراق می‌دید که برنامه اصلی او، سرکوب سنی‌‌ها و تضعیف ارتش عراق است. به جو بایدن نیز هشدار داد که مالکی فردی به شدت غیر قابل اعتماد و تنها به دنبال حذف سنی و کرد از قدرت است.
48/77

همچنین نسبت به خروج کامل نیروها اخطار داد که باعث خیزش دوباره ناآرامی می‌شود.
در اکتبر ٢٠١١، اوباما در دیدار با مالکی گفت: "آمریکا تا پایان سال، عراق را ترک میکند و دولتی باثبات و مقتدر کنترل عراق را در دست خواهد داشت." توصیفی که به هیچ وجه با برآوردهای امنیتی سازگار نبود.
49/77

هر دو پیشبینی متیس محقق شد. مالکی، تعداد زیادی سنی را زندانی کرد، نماینده آنها از دستگاههای دولتی اخراج شدند و بودجه استانهای سنی قطع شد. همچنین، سوریه از غرب به آموزش و تجهیز القاعده و جهادیون پرداخت. ایران نیز از شرق گروههای شبه‌نظامی شیعه را پشتیبانی می‌کرد.
50/77

متیس در فرایند گذر افغانستان به سمت دموکراسی، در کنار فعالیتهای سیاسی، حضور حداقل ده هزار نظامی آمریکایی را ضروری میدید. از کره جنوبی مثال آورد که بعد از چهاردهه حضور نظامی و پشتیبانی سیاسی، این کشور از دیکتاتوری به یک دموکراسی پایدار رسید.
51/77

اما در کاخ سفید این نگرش برای حضور بلند مدت در افغانستان وچود نداشت.

بعد از شروع بهار عربی، مخالفتهای مردمی بیشتر علیه دولت حاکم بود تا حرکتی حساب شده به سمت دموکراسی. متیس فرجام این تحرکات را حاکم شدن دموکراسی نمیدید، و معتقد بود در منطقه بدون سنتهای دموکراسی
52/77

و گروههای مردمی منسجم، حرکت به سمت لیبرال دموکراسی هرگز سریع و بدون خشونت نخواهد بود.گواه آن نیز انقلاب فرانسه که بعد شش سال تاریک، به حکومت ناپلون، و انقلاب روسیه علیه حکومت تزاری هم در نهایت به نظام توتالیتار استالین منجر شد. هر جامعه و کشوری ظرفیت مشخصی برای تغییرات دارد
53/77

و اگر جوامع سنتی عرب در انجام تغییرات بزرگ سیاسی ناتوان باشند، نگرانی از بروز شرایط بدتر وجود داشت. در روزهای تظاهرات مردمی در میدان تحریر مصر، ژنرال سمی عنان فرمانده نیروهای مصر در پایگاه هوایی Andrews در واشنگتن با متیس دیدار کرد. در این دیدار عنان به متیس اطمینان داد
54/77

که نیروهایش از سلاح گرم بر علیه معترضین استفاده نخواهد کرد. که اینگونه هم شد و بدون خونریزی مبارک برکنار شد. مبارک تنها به یک حزب اجازه فعالیت داد، اخوان المسلمین، تا تنها گزینه ممکن بین آنها و مبارک باشد. همین باعث شد به عنوان تنها ساختار موجود، در مصر به قدرت برسند.
55/77

هنگامیکه چند کشور عضو ناتو، نیروهای خود را از افغانستان خارج کردند، امارات متحده عربی با ارسال F16 و نیروهای ویژه، کمی از فشار بر آمریکا را کاست. متیس معتقد بود که باید متحدان را همیشه ستایش کرد و انتظار نداشت با سرعت مورد نظر کاخ سفید به سمت دموکراسی و حقوق بشر حرکت کنند.
56/77

منتقد افرادی بود که حقوق بشر را تنها معیار سیاست خارجی می‌‌دانستند. کشورهای عربی که بعد از ٩/١١ در کنار آمریکا ایستادند، در بسیاری زمینه‌ها عملکرد بهتری از کشورهای دشمن نظیر ایران و سوریه دارند. توقع دموکراسی همسطح غرب از کشورهای که تازگی از استعمار خارج شدند منطقی نیست
57/77

و تغییرات فرهنگی اینچنینی به تغییر نسل نیاز دارد. آمریکا دو توان بنیادین دارد: ترساندن دشمنان و ترغیب و جذب دوستان.
از تفاوت عملکرد ارتش مصر و سوریه مثل می‌‌زند که چگونه دو خروجی بسیار متفاوت داشت.

در بهار ٢٠١٢ متیس از کمپ پناهجویان شامل ١۵٠هزار سوری در اردن دیدار کرد.
58/77

مردمانی که هیچ‌ چیزی نداشتند و از هر ۵نفر، ٢نفر مجروح بودند که مشابه آنرا در هیچ کمپ دیگری مشاهده نکرده بود. اردن ٢٠٪ از بودجه ارتش خود را به فراهم کردن غذا و چادر برای پناهجویان اختصاص داده بود.

سنتکام ذخایر سلاح‌‌های شیمیایی دولت اسد را تحت نظر داشت.
59/77

سلاحی که به دلیل عواقب وحشتناک آن، حتی هیتلر هم از استفاده از آن اجتناب کرد. اما چند دهه بعد حافظ اسد، برای سرکوب اعتراضات از آن استفاده کرد. اوباما به دمشق هشدار داد که استفاده از سلاح‌های شیمیایی عواقب وحشتناکی دارد. مدتی بعد اسد از این سلاح استفاده کرد

https://twitter.com/JaredDiam/status/1200240922132393986?s=20

و در حالیکه سنتکام آماده بود تا نقشه‌های مختلفی علیه دمشق پیاده کند، اما اوباما به روشهای دیپلماتیک روی آورد. این پاسخ بسیاری را در ناتو سرخورده کرد و به قول چرچیل "دینامیت در دست یک کودک، کم‌‌خطرتر از یک برنامه قدرتمند است که غلط اجرا شود"
61/77

متحدین عرب نیز از بی‌‌عملی آمریکا سرخورده شده و در برابر تهدید ایران احساس نگرانی می‌کردند.
وظیفه سنتکام تهیه سناریوهای متفاوت جنگ در برابر ایران بود، اگر چه از دید متیس هیچکس جز خداوند شروع، ابعاد، پیشرفت، پایان و عواقب جنگ را نمی‌تواند پیش‌بینی کند.
62/77

مشاور متیس، آدمیرال باب هاوارد، که خود در ایران بزرگ شده بود، معتقد بود که تیوکراسی ایرانی، فریبنده و فرصت‌طلب است و از هر موقعیتی برای تهاجم استفاده میکند. برآوردها نشان می‌داد بین سالهای ٢٠٠۴ تا ٢٠٠٩ سپاه قدس مسوول تجهیز و هدایت گروهها و حملاتی بود که منجر به کشته
63/77

و زخمی شدن ۶٠٠ آمریکایی درعراق شده بود.
یازده اکتبر ٢٠١١، رییسFBI و دادستان کل در یک کنفرانس مطبوعاتی از بازداشت دو ایرانی، منصور سیار و غلام شکوری، خبر دادند که نقشه بمبگذاری در واشنگتن و ترور سفیر عربستان را داشتند. در نتیجه این حمله صدها آمریکایی نیز ممکن بود کشته شوند.
64/77

این افراد با یکی از مأموران مخفی DEA برای انتقال سلاح تماس گرفتند و اینگونه لو رفتند. اریک هولدر دادستان کل اعلام کرد که عناصری از سپاه قدس در برنامه‌ریزی این حمله دست داشتند.
انفجاری که می‌توانست مسیر تاریخ را عوض کند، تنها بی‌‌عملی آمریکا این جرئت را به ج‌‌ا داد
65/77

تا همچنین طرحی بریزد. متیس معتقد بود پاسخ نظامی برای تنبیه سپاه ضروری است. "گزینه‌های پیشنهادی من چنان هزینه را برای ملاها و سپاه افزایش می‌داد که فراتر از تصورات آنها بود". این اتفاق را با ماجرای او لو رفتن پیغام هیتلر به مکزیک مقایسه می‌کند
66/77

که رییس‌جمهور متن نامه را با مردم در میان گذاشت تا آنها را برای جنگ قانع کند. به پنتاگون پیشنهاد داد که اوباما نیز همچنین اقدامی انجام دهد تا کنگره و افکار عمومی برای پاسخ مناسب آماده باشند.
اقدام تنبیهی علیه ایران قبلا صورت گرفته و موثر بود.
67/77

در سال ١٩٨٨ یک کشتی آمریکایی به یک مین دریایی برخورد کرد. آدمیرال ویلیام کرو رییس ستاد مشترک، پیشنهاد انهدام کشتیهای ایرانی را داد چرا که ج‌‌ا پا را از گلیم خود درازتر کرده. یک هفته بعد ٣سکوی نفتی با اعلام قبلی هدف قرار گرفتند و تا مدتها ج‌‌ا رفتار خصمانه انجام نداد.
68/77

اما کاخ سفید به ماجرای عملیات بمبگذاری همانند یک پرونده قضایی نگاه میکرد نه یک حمله فرامرزی.
در جوئن ٢١٠٢، خدمه یک قایق انگلیسی توسط سپاه دستگیر شدند. مدتی بعد متیس تمرین بین‌‌المللی پاکسازی آب‌های بین‌المللی از مین را ترتیب داد، که در آن ٣٠ کشور شرکت کردند.
69/77

ج‌‌ا به هیچ وجه به این تمرین نزدیک نشد وتا سالها حرفی از مین‌‌گذاری آبهای بین‌المللی نزد. اما ج‌‌ا دست‌بردار نبود. چند ماه بعد یک جنگنده ایرانی بر فراز آبهای بین‌المللی یک Drone آمریکایی را رهگیری و اقدام به شلیک کرد که به هدف نخورد.
70/77

متیس پیشنهاد داد که دوباره پهپاد بر همان مسیر پرواز کند و چند F18 در منطقه باشند تا جنگنده ایرانی را هدف قرار دهند. اما با این پیشنهاد موافقت نشد.
مذاکرات مخفی بین آمریکا و ج‌‌ا بر سر مسایل هسته ای آغاز شد که در نهایت به برجام منتهی شد.
71/77

از دید متیس، برجام یک قمار بلند مدت بود که آمریکا جزییات آن را چندان دقیق حساب نکرده بود، و تا زمانی که رهبران ایران، کشور خود را نه یک State-nation بلکه یک انقلاب ببینند، ایران تهدیدی خطرناکتر از القاعده و Isis خواهد بود.
پس از مخالفتهای بسیار متیس با سیاستهای کاخ سفید،
72/77

در دسامبر ٢٠١٢ از فرماندهی سنتکام کنار گذاشته شد.
در پایان متیس نگاه خود به دخالت خارجی آمریکا را اینگونه بیان میکند که تاریخ با انتخاب‌های ما ساخته می‌شود. اثر آمریکا بر جهان امروز بی‌‌همتاست. بعد از ج‌‌ج‌‌١ آمریکا خود را مناسبات دنیا کنار کشید، اما بعد از ج‌‌ج‌‌٢
73/77

آمریکا راه بازگشت دوباره آلمان و ژاپن را به جامعه جهانی هموار ساخت. با همکاری مشترک دموکرات‌ها و جمهوری‌خواه‌‌ها سرمایه‌گذاری در کشورهای اروپای غربی منجر به شکوفایی آنها شد. نظام مالی بین‌المللی پایگذاری شد و در پیمان NATO دفاع از متحدان خود رادر برابر حمله شوروی تضمین کرد.
74/77

بزرگ شدن اقتصاد و بهبود آزادی در دنیا بعد از ١٩۴۵، نتیجه رهبری آمریکا بود. تاریخ گویاست: کشوری که متحدان زیادی داشته باشد پیشرفت می‌‌کند، و کشور تنها، محکوم به سقوط است. آمریکا نیز بدون دوستان خود توانایی حفاظت از از مردم و اقتصاد خود را ندارد.
75/77

در ژانویه ٢٠١٧ متیس به عنوان وزیر دفاع برگزیده شد که بعد از دو سال از آن سمت استعفا داد. در کتاب به موضوع وزارت اصلا پرداخته نشده.
پایان
پ ن1: کتاب جزییات بسیاری دیگری از تفکر و برنامه ریزی نظامی داشت که اینجا اشاره نشده.
76/77

پ ن2: کتاب با این جمله که بر هر سکه در آمریکا نقش بسته پایان یافت: E pluribus unum
یعنی، out of many, one
که در کشور چند رنگ آمریکا، به معنای اتحاد و پرهیز از تفرقه است. دو کتاب دیگر نیز دیدم که با همین عبارت پایان یافتند.
77/77

https://twitter.com/JaredDiam/status/1154408832057118720?s=20