Thread by @tonyocruz

Kung galing ka sa pamilyang mahirap o lower middle class — napuputulan minsan ng kuryente’t tubig, tipid sa pamasahe’t baon, hand-me-down o ukay ang mga damit, pudpod ang sapatos, manggagawa/magsasaka ang magulang:

Ikaw/kayo ang may pinakamalaking stake sa totohanang pagbabago

Pero lalong higit yung walang-wala, pinagkakaitan, inaalipin pero sinisisi: mga manggagawa at magsasaka. Maniwala kayo: Nasa kamay niyo ang pagbabago.

Nagkakaroon ng tunay na pagbabago — rebolusyonaryong pagbabago — kapag gumagalaw ang pinaka-aping uri at hinahamon ang kaayusan kung saan sila’y api. Check the receipts of history.

Kapag nagigising ang manggagawa, naeexpose ang kabulukan ng sistema. Pangako ng sistema: Magsipag ka nang umasenso ka.

Pero paano aasenso kung 5-5-5 lagi? Ikaw ang nagpapatakbo ng biggest condiments company at most profitable telco — pero dukha kang permanente.

Kung kahit minsan hindi ka nag-alala tungkol sa bills, may sariling bahay, may kotse, may bakasyon at bakasyunan, may mana — mapalad ka. Hindi ka “ordinaryo” o “karaniwan”. Privileged ka sa bayan natin. May hiling/hamon: sumali sa pakikibaka laban sa pagsasamantala.

Kung taga-Maynila ka, mapalad ka. Nasa sentro ka ng pulitika, business, media. Wag kalimutan ang probinsya. Our travails in the capital region are real, but they do not invalidate the status and experience of those in the provinces.

Humakbang ka lang sa Cavite, Laguna o Bulacan: kahit pareho lang ang pamasahe at presyo, mababa na agad ang minimum wage doon.

Ang istorya natin ay di nagsimula nung 2010 o 2016. Ang istorya natin ay di tungkol lang kina Aquino at Duterte. Wag magpaloko.

Ang istorya natin ay mahaba at patuloy na pakikibaka para kamtin ang magandang buhay laban sa mapagsamantala: laban sa Kastila, Amerikano, atbp.