คือคดีแอนดรอยด์ล่วงละเมิดทางเพศมนุษย์
#900gavin
ยาวมาถึงนี่เลยค่ะ 😂😂😂
เอ่อ คิดว่านะ? เมื่อคืนล่ะ? เกิดอะไรขึ้น???? ไม่มั้ง- - -นะ?
ก่อนหน้านี้ก็ไม่มีอะไรทั้งนั้นล่ะ เหอะ!! ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นซักนิดนึง
เอาเป็นว่า นี่ไม่ใช่คดีของเขาเว้ย ไม่ต้องมาเชียร์กันเลยนะ
แม่ง
เกวินนั่งจมูกแดงตาบวมในห้องสอบสวน เพ่งมองแอนดรอยด์ที่นั่งฝั่งตรงข้ามด้วยท่าทางคุกคาม ที่แม่งไม่ช่วยอะไรเลยทั้งนั้น
แล้วไอ้ตัวตรงข้ามแม่งก็แอนดรอยด์ไง
“จะเล่าดีๆ ไหมวะ ว่ามันเกิดบ้าอะไรขึ้น”
ไม่มีการตอบรับจากแอนดรอยด์ที่ท่านเรียก กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้ง
อยากจะลองทำร้ายให้มันสารภาพ แต่เขาก็รู้จักเรียนรู้ไง ว่าไม่มีประโยชน์
เรียนรู้จากไอ้หุ่นคอนเนอร์นั้นไงล่ะ
อยากจะระบายอารมณ์ใส่จังวะ แม่ง
หงุดหงิดโว้ยยย เดินออกมาห้องสังเกตการณ์ ทิ้งตัวกระแทกเก้าอี้เคืองๆ
ขอคิดก่อนว่าจะหนีไปทำคดีอื่นหรืออะไรยังไงหรือจะลุยต่อ
มีอีกสามร้อยกว่าคดีรออยู่เนี่ย!
“ผมอยากให้คุณลองชิมดู ว่ารสชาติจะเหมือนที่คุณชอบหรือเปล่า”
เกวินหยิ่ง ถ้าไม่รับมา แล้วใครจะทำไม ถึงแม้กลิ่นมันจะยั่วเย้าขนาดไหนก็ตาม
“ผมใส่น้ำแข็งให้ด้วยสองก้อนนะครับ”
“ฮะ!?!” เดี๋ยว มันรู้ได้ไงวะ? ถึงมันจะแทบล้วงเอาลิ้นเขาไปเทสท์แต่ก็ควรจะหลงคิดว่ามันเป็นแค่ส่วนผสมของน้ำเปล่าสิ
แล้วมันรู้ได้ไงวะ?
“เสือกเก่งจริงนะ เหอะ!วางไว้บนโต๊ะนั่นล่ะ”
หยิ่ง ไม่รับหรอก
ให้ตายก็ไม่รับมาหรอกเว้ยยย แค่นี้ก็ไม่กล้ามองหน้ามันแล้วเนี่ย
แม่ง
ทำแบบนี้ต่อให้ทุบกำแพงเขาไม่พัง ก็เกือบจะถลาไปเปิดประตูไปซบอกมันแล้วเว้ย!!!
ต้องทำเท่ขนาดนี้เลยหรอวะ ฮื่ออออ ใจบางไปหมดแล้วโว้ยยยย
เอาไงดีวะ
พอมองทะลุกระจกใสไปอีกห้องนึง ก็เลยนึกอะไรดีๆขึ้นมาได้
หึ!! ถ้าไม่ใช่จอมวางแผนก็จับแผนการคนอื่นไม่ได้น่ะสิ
แต่ขี้เกียจเรียกชื่อยาวๆแล้วว่ะ คอนเนอร์900 ยาวจะตาย เรียกอะไรดีวะ?
“คอน9”
“ครับ?”
ทำไมมันดูระริกระรี้จังวะ เหมือนเห็นมันยกมุมปากบางๆ บ้า ไอ้หุ่นนี่ยิ้มหรอ ยิ้มอะไร๊ หุบยิ้มเดี๋ยวนี้เลยเว้ยยยยย ใจสั่นแล้วเนี่ย!!!!!
เกวินนั่งไขว่ห้างกระดิกเท้าเสริมความกวนตีนเข้าไปอีกระดับ พยายามกลบเกลื่อนความกระดากอะไรก็ไม่รู้ที่จู่ๆ ก็พุ่งขึ้นมาจนมือไม้มันเกะกะไปหมด
ทำตัวไม่ถูกอะะะะ แม่งเอ๊ย
“แกถูกส่งมาเป็นคู่หูฉันใช่มะ?”
“ใช่ครับ”
“ไปสอบสวนไอ้หมอนั่นให้หน่อยดิ๊”
ชี้นิ้วไปที่เซ็กส์ดรอยด์หน้านิ่งในห้อง เห็นไฟข้างขมับกระพริบเป็นสีเหลืองชั่วขณะก่อนจะกลับมาเป็นสีฟ้า…
สีฟ้าที่ทอประกายเหมือนสีตาของมัน
“เหอะ!! ขอดูผลงานก่อนเถอะ” สะบัดหน้าหนี จะเผลอใจหลงไปกับดวงตาสังเคราะห์ที่วาววับยามเขามอบหมายให้ไปสอบสวนไม่ได้นะเว้ย!!!
ไซเบอร์ไลฟ์ออกแบบมาให้บ้างานหรือไงวะ? หุ่นประหลาด
ออกห้องไปได้แล้ว เร็วเข้า จะได้แอบจิบกาแฟได้ซักที!!!!!