Het is mogelijk om tegelijkertijd kritisch te zijn op ineffectieve maatregelen tegen Corona èn de zorgen van mensen serieus te nemen zonder te schamperen.
Corona-draadje omdat het moet.
Corona-draadje omdat het moet.
"Het valt mee, het is vergelijkbaar met een forse griep" is zo'n vreemde uitspraak, van mensen die gezond zijn, toegang hebben tot zorg, en zich kunnen permitteren om griep te krijgen. Mijn reactie is dan erg veel mensen lopen gevaar, maar gefeliciteerd dat je daar niet bij hoort
Overheden zijn niet effectief gebleken in het bestrijden van Corona. Veel maatregelen worden gedaan voor optica: niks doen staat niet goed. Het enige wat nu nog effectief is, is universele toegang tot zorg, maatschappelijke inspanning voor algemene gezondheid en openbare hygiëne
Je kunt er op wachten dat aasgieren afkomen op de afwezigheid van een behandeling. Die heb je in twee smaken:
1. Kwakzalvers die makelen in angst en daarmee rijk willen worden
2. Racistische politici die makelen in haat en daarmee machtig willen worden
1. Kwakzalvers die makelen in angst en daarmee rijk willen worden
2. Racistische politici die makelen in haat en daarmee machtig willen worden
Susan Sontag scheef in Illness as Metaphor (1978) dat mensen slachtoffers van ziektes als daders zien: ze hebben iets gedaan om het te verdienen. Bagley (2016) voegde daaraan toe dat dat nog meer geldt als de slachtoffers tot gemarginaliseerde groepen behoren. Zie: ebola en AIDS
Inderdaad is de opgeflakkerde haat tegen Chinese Nederlanders een expliciete uiting van een decennialange maatschappelijke marginalisering van Chinese Nederlanders. De racistische gebeurtenissen zijn de paddestoelen van een ondergronds systematisch mycelium.
De roep op de grenzen te sluiten (ik geloof dat ik het pianoparvenu iets hoorde piepen) is zuiver bedoeld om "het buitenland" en vluchtelingen de schuld te geven van een virus waarvan de verspreiding niet meer effectief beheerst kan worden.
Vluchtelingen lopen nu dubbel gevaar: ze zijn vaak verzwakt door de ontberingen en de basale menselijkheid die wij hen niet gunnen. Corona zou een slachting zijn, en wij zouden daar schuld aan dragen: ze hebben eten, onderdak en zorg nodig, geen beschuldigingen.
In Nederland is gezondheid sterk gecorreleerd met economische situatie. Met andere woorden: als je mensen in armoede laat leven, zijn ze gevoeliger voor infectieziekten. Marginalisering van armen leidt dus ook tot een zwaardere infectiedruk voor iedereen.
Kortom: doe niet schamper over Corona, alleen omdat jij zelf het geluk hebt gezond te zijn. Geef slachtoffers van Corona niet onbewust de schuld. Waak voor opinies en maatregelen die op zijn best ineffectief zijn en op zijn slechtst kwaadaardig. Denk aan armoede en uitsluiting.
Toegift: deze sociaaldarwinistische hardvochtigheid, vandaag uit de volkskrant. 
