เกวินจำได้ว่าตอนนั้นเขาได้รับโอกาสเป็นผู้ช่วยของผู้หมวดแฮงค์ แอนเดอร์สัน
#900gavin
ต่อจากตรงนู้นนนนนนนนค่ะ
ความเฉียบคมของการประเมินสถานการณ์จากหลักฐานที่มี
ความคิดความอ่าน การตัดสินใจ ความรอบคอบ เกวินแม่งโคตรนับถือ
ไอดอลเลยล่ะ แบบ อยากเจ๋งได้แบบนี้บ้างอะ จะบู๊จะบุ๋นก็ดีไปหมด โคตรน่าอิจฉา
แอลกอฮอล์อะเช็ดรอบๆ ที่ล้างแผลอะ น้ำเกลือเว้ย แอลกอฮอล์จะฆ่าตายห่ากันหมดทั้งเชื้อทั้งเซลล์ที่แผล เค้าห้ามเว้ย!!
ถึงมันจะจบที่ไประรานชาวบ้านเขาแทนก็เถอะ
ช่างแม่ง เกวินปลงตั้งแต่ทำคดีที่สี่ไม่ก็คดีที่ห้ากับหมวดแล้วอะ
นั่นแหละ ความสามารถของเกวินไง แบบเดิมๆ ตื่นเต้นจนกลายเป็นหาเรื่อง ขนาดเทิดทูนเป็นศิษย์พี่เขายังทำให้อีกฝ่ายชังขี้หน้าได้
เก่งแบบนี้ไม่มีอีกแล้วนะเว้ย แม่ง
ขมขื่นว่ะ
ไม่งั้นชีวิตคงมีฉิบหายไปนานละ
เพราะถ้าเวลาชี้เป็นชี้ตายมันน้อยกว่าครึ่งชั่วโมง บอกเลยว่าเกวินมาไม่ทันหรอก
แม่งโคตรปาฏิหาริย์เหอะ!!!
ต่อให้แท็กซี่ไม่ปฏิเสธผู้โดยสาร เหยียบคันเร่งให้ตายก็ไม่ทัน ไม่พูดถึงรถไฟฟ้าละกัน เหอะ
หรือที่ไม่ให้ลาพักคือไม่ต้องลาแม่งแล้ว โดนไล่ออกไปเลย ลาไปตลอดชีวิต!
แต่ก็ไม่น่าใช่เปล่าวะ แฮงค์ก็โดดบ่อยๆ ถ้าเขาจะโดนไล่หมวดก็ต้องโดนไล่ไปนานแล้วเหมือนกันดิ
เออ แต่ความสามารถมันต่างกันนี่หว่า เวรละไง
ยังไม่ทันได้เค้นเรื่องเมื่อคืนเลย
สรุปมันเกิดอะไรขึ้นวะ
มีแต่คำถามเต็มหัวอะ
โว้ย งง
“แฟ้มคดีแอนดรอยด์”
“แต่นั่นมันงานแฮงค์ไม่ใช่หรอครับ”
งงไปอีก อะไรวะเนี่ยยยยยย
ฟาวเลอร์กรอกตาขึ้นบน “ตอนนี้คดีเกี่ยวกับแอนดรอยด์ถูกโอนไปให้นายแล้วทั้งหมด”
“ฮะะะ ทำไม- -“
!!!?!?!
“ฮะ!?!”
เกวินไม่รู้ว่าทำหน้าอะไรออกไป แต่สัมผัสได้ว่าผู้กองฟาวเลอร์มองเขาอย่างสงสารมาวูบนึง
“แล้วทำไมถึงเป็นผม”
สงสัยเมื่อคืนกินเหล้ามากไปหน่อย
เสียงมันถึงได้แผ่วเบาแบบนี้
“แล้วมันอะไร- -”
“ประเด็นหลักก็คือว่านายเป็นคนแนะนำให้สองคนนั้นไปใช้เวลาด้วยกันไงล่ะ!!!!”
แล้วตอนนี้เกวินควรรู้สึกอะไรดี?
“ไหนๆ แกก็มีคอนเนอร์ช่วยด้วย ก็รับคดีของแฮงค์กับคอนเนอร์ไปทำเพิ่มจากของเดิมด้วยก็แล้วกัน”
“เดี๋ยว…”
“อย่าลืมอัพไฟล์คดีให้คอนเนอร์มันด้วยล่ะ” ฟาวเลอร์ถอนหายใจเฮือกให
“แค่สามสี่ร้อยคดีเอง”