Thread by @sabitkamera

The Yardbirds Amerika şubesi The Misunderstood'a şöyle bir bakalım.

open.spotify.com/track/4qa0Gm0g…

60'ların ortası yaklaşırken British Invasion tam anlamıyla işgale başlıyor. Atlantik'in öteki yakası zemin olarak beat müziğe daha müsait. Adadaki patlama neredeyse aynı zaman diliminde Amerika'da da kendini gösteriyor.

Adada okullardaki salonlarda, kültür merkezlerinde, arkadaşların evlerinde yapılan beat-rock çalışmaları Atlantik'te tabii ki -araba park etmek dışında her işin yapıldığı- garajlarda yapılıyor. : )

Neyse, konuyu fazla dağıtmayalım. "The Blue Notes" adıyla 63'te Riverside, Kaliforniya'da kurulan grup da bu garage-band'lerden biri. 1965'te kadro oturunca The Misunderstood adını alıyorlar.

Tam olarak "California Dreams" dönemleri. Asit, kulüpler, gece hayatı... Hikayenin buradan sonrasını düzenleyerek Michael Heatley'in "John Peel: A Life in Music" kitabından aktaracağım.

John Peel abimiz ticaret öğreneceğim diye babasından bir senelik izin ve para koparıp Amerika'ya gitmiş ama tabii 6 ay süren bu macera sonunda adaya geri dönmemiş. Amerika'da oradan oraya sürtüyor. Ufak tefek radyo istasyonlarında çalışıyor.

Rory'nin BBC kaydını anlatırken Peel Bey'den şurada biraz bahsetmiştim.

https://twitter.com/sabitkamera/status/1040397470025637889

Peel Bey o dönem KMEN'de çalışıyor. The Mystics (yüzlerce vardır) adında bir grupla takılıyor geceleri de. Bir gece The Mystics ve The Moss'un konseri var. The Mystics çalıyor ve arada bir grup daha var.
thesoutherncalifornian.blogspot.com/2015/06/when-l…

Bir alışveriş merkezinin yakınında konser mekanı. İki grup arasında çıkıp biraz gezerim diye düşünüyor Peel abimiz. O da ne! Arada çalacak -kimsenin adını bilmediği- bu grup sahneye çıkıyor. "Garip görünüyorlardı, bir dinleyeyim diye düşündüm." diyor John Peel.

The Misunderstood çalmaya başlıyor. İki gruptan da daha iyi. Bu 4'lünün Yardbirds, Paul Butterfield Blues Band ve Howlin' Wolf hayranı olduğunu hemen anlayabilirdiniz diyor John Peel. Ama daha da fazlası.

Peel'den birebir aktarıyorum:
"Glenn Ross Campbell steel gitarı ölüm meleği gibi inletiyordu (feryat ettiriyordu). Steve Whiting bas gitarı slide yüzüğüyle çalıyordu. 'Shake Your Money Maker' gibi klasikleri daha önce hiç duymadığım bir şekilde, çok farklı çalıyorlardı."

The Who'nun daha sonra sıkça kullanacağı gitarı amfiye çevirerek yapılan yankı efektlerini çok iyi uygulayan The Misunderstood, John Peel'in ilgisini çekiyor.

Peel bir süre sonra grubun bir nevi mentoru oluyor. Hatta gruba Phil Spector'un stüdyosu Gold Star'da bir demo LP kaydettiriyor kendi cebinden. "Eğer parasıyla demo kaydettirirsek belki bedavaya albümü kaydedebiliriz" taktiği ile.

The Misunderstood'un her sahnesi olaylı, garip. Onların deyimi ile "freaky". Tabii herkesin kafalar çok iyi. The Byrds, Love etrafta kol geziyor. Jefferson Airplane "Surrealistic Pillow"u yeni çıkarmış.
Peel, The Misunderstood ile sürekli geleceğe dair planlar yapıyor.

Bu arada grup git gide daha az çalmaya başlıyor. Bir tane efsanevi Pandora's Box konseri var. Onun dışında işler kötü.

Yıl 1966. Peel grubun "son sürat" hiçbir yere doğru gittiğini düşünüyor ve gruba İngiltere'ye gitmelerini teklif ediyor.

Campbell, Whiting, gitarist Greg Treadway ve davulcu Rick Moe bir gemiye biniyorlar. Ama vokal Rick Brown konusunda aksilik çıkıyor. Ordudan celp geldiği için bu 4'lüye katılamıyor.

John Peel gruba annesinin ev adresini veriyor. Tabii kadının haberi yok. (Transatlantik telefon görüşmesi hala herkese nasip olmuyor.) Grup evi buluyor ama saatlerce Peel'in annesinin eve gelmesini beklemek zorunda kalıyorlar evin avlusunda. Rockstarların düştüğü hale bak. : )

Böyle başlayan İngiltere macerası bir süre sonra Peel'in abisine ulaşmasıyla biraz toparlıyor . Abisi birilerini arıyor ve grubu bir şekilde Fontana Records'a götürüyor. Grup ilk tweette paylaştığım parçayı, "I Can Take You to the Sun"ı kaydediyor.

Bu sırada Rick Brown da kayıtta yer alıyor.
Parça British Invasion+asit denkleminin tüm özelliklerini kapsayan bir parça. Gizemli sözler, distorsyon, akustik bölümler vs. Amaaa İngiltere'ye gelebilmek Rick Brown'ın kaderinden kaçabileceği anlamına gelmiyor.

Rick Brown orduya çağırılıyor. Amerika'ya dönüp bir psikiyatristten rapor alıyor ve orduya gidip "There's been a misunderstanding." dese de işler istediği gibi yürümüyor. Önce Vietnam'a ardından Hindistan'a gönderiliyor. Kaliforniya Rüyası Rick Brown için burada sona eriyor.

Grubun geri kalanı müzikal olarak çok yetenekli ve yaratıcı insanlar olsa da fikirleri getiren, şovları çekip çeviren Rick Abimiz. Onun gidişi Misunderstood'un da sonunu getiriyor.

Kısıtlı imkanlarla kaydettiği birkaç LP'deki farklı müziğiyle, ışık tasarımıyla, performanslarıyla dönemin müziğini etkilemiş ve asit-rock denen türün kurucuları arasında yer almış oldukça önemli bir grup The Misunderstood.

1965'te ABD'de ve 1966'da Londra Fontana Stüdyoları'nda kaydettikleri iki LP'yi Cherry Red Records 1982 yılında "Before The Dream Faded" adı altında topladı ve yayınladı.

discogs.com/The-Misunderst…

Şuradan dinleyebilirsiniz:

1965 yılında John Peel'in cebinden ödeyip prodüktörlüğünü yaptığı demo albümü yine Cherry Red Records 1997 yılında "The Legendary Goldstar Album / Golden Glass" adı altında yayınladı.

open.spotify.com/album/06mZtBRn…

1965-66'da Amerika'da yaptıkları bazı kayıtlar "The Misunderstood – The Lost Acetates 1965-1966" adıyla 2004'te basıldı.

discogs.com/The-Misunderst…

Glenn Ross Campbell ve Rick Brown 1982'de yeniden bir araya geldiler. 1983'te Influence adı altında 2 parça kaydettiler.
discogs.com/Influence-No-S…

Ugly Things dergisini çıkaran Mike Stax, The Misunderstood'un "The Misunderstood – The Lost Acetates 1965-1966" kaydını yayınlamıştı. Rick Brown'la oturup bir film üzerinde çalıştılar. Film yayınlanmadı ama filmi roman olarak yayınladılar. : )
webstore.ugly-things.com/like-misunders…

Tekrar "Before The Dream Faded"a dönelim. Fontana Stüdyolarında kaydedilmiş albümün 4. parçası "I Unseen"e kulak verelim. Bana bu tweet serisini yaptıran parça. Neden mi? Bir sonraki tweette. : )

Parçanın ikinci dörtlüğü:
"I'm only seven although I died
In Hiroshima long ago
I'm seven now as I was then
For I am dead, yes I am dead"

Bir yerden tanıdık geliyor mu? Gelir. : ) "I Unseen"in sözleri Nazım Hitmet'in "Kız Çocuğu" şiiridir.

"Hiroşima'da öleli
oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım,
büyümez ölü çocuklar."

Hikaye de tweetler de bir yere varmıyor. Ben de bir yere varmayan hikayelerden keyif alırım. Bazen en güzel hikayeler bir yere varmayan ama yoldayken yüzümüzde tebessüm bırakanlardır. Hele bir de yanında böyle şahane bir müzik varsa. : )

İyi geceler.

Not: The Misunderstood'un rüyasının bittiği yerde Peel ile de bağlar zaten kopmuş oluyor. Kitaba eklemeler yaparak o bölüme kadar kadar anlatmaya çalıştım. Sonrası da sabitkamera'dan küçük bir hikaye. : )

@threadreaderapp unroll