1. Nog een draadje: waarom schuwen we GGO's (en waarom is deze angst een politiek kapitaal dat maar node wordt afgestaan) ?
2. Een eerste reden is voedselverdriet. Gaat ongeveer zo: we zijn, ergens onderweg, ons vermogen om op een welhaast paradijselijke manier voedsel te produceren kwijtgeraakt en nu moeten we het doen met voedsel dat op grote schaal door multinationals wordt gekweekt/verkocht.
3. Dat voedselparadijs zit erg diep in ons collectief geheugen: @LouiseOFresco beschrijft het erg mooi in het zeer lezenswaardige 'Hamburgers in het Paradijs' 
4. Die hang naar het paradijselijke en harmonie is niet beperkt tot voedsel an sich. Vele filosofen suggereren dat we in de problemen zijn gekomen doordat technologie ons 'ontwricht' heeft. Belangrijke pleitbezorgers van deze stelling zijn o.a. Adorno en Heidegger
5. In het voedseldebat wordt er dan ook regelmatig voor gepleid dat we we 'terug' moeten, hetzij naar de vroegere graanvariëteiten (zie standaard.be/cnt/dmf2018081…), hetzij dat we, meer algemeen, de band met (harmonieuze) voedselproductie moeten herstellen (trouw.nl/groen/filosoof…)
6. Het punt is: dat paradijs is er *nooit* geweest. Tot 1900 leefde vrijwel iedereen in doffe ellende met voortdurende hongerdreiging. De gemiddelde Fransman had in 1800 1700 kcal te eten terwijl je er ca. 2400 nodig hebt. In China is er maar genoeg eten sinds 1990 (!).
7. Daar kwam nog eens een kindersterfte van minsten 40% bij: met geboortecijfers van minstens 5 kinderen per gezin betekent dat dat er in vrijwel elk gezin wel kinderen jong stierven: het paradijs was dus veraf.
8. Precies daar komt die mythe vandaan: het was waarnaar we collectief verlangden, net omdat het zo veraf leek (zie opnieuw Hamburgers in het Paradijs). Nog in de zeventiger jaren was luilekkerland een aantrekkelijke utopie.
9. Dankzij, en niet ondanks de technologie (kunstmest, nieuwe variëteiten) hebben we nu genoeg te eten. Dat zorgt er mede voor dat de kindersterfte daalt en dat de groei van de wereldbevolking zal stoppen (wellicht voor 2100). Het paradijs van Breugel komt dus (iets) dichter...
10. Daarbij komt dat gentechnologie ingrijpt in de kern van het leven. Ook dat maakt het moeilijk: het sacrale, het zuivere is immers één van onze morele kernwaarden, zie bv. het werk van @JonHaidt
11. Die morele reflex is logisch: de afkeer van 'onzuiverheid' in voedsel is niet voor niets in ieder mens aanwezig. Het is veel makkelijker om besmetting te vermijden door geen 'onzuiver' voedsel te eten dan ziek te worden en al die bacteriën achteraf uit je lijf te werken.
12. Maar we hebben nu vrijwel overal ter wereld voldoende eten. Bovendien laat de wetenschap niet alleen toe om meer voedsel te produceren maar ook om een rationele analyse te maken van risico's en gevaren.
13. Die wetenschap heeft intussen getoond dat GGOs geen bijzonder risico stellen voor voedselveiligheid én dat ze toelaten om opbrengsten te verhogen, het gebruik van pesticiden te verminderen en meer te produceren op een kleinere oppervlakte. Dat moeten we nu dringend gaan doen.
14. Eén en ander betekent niet dat ons landbouwsysteem zonder problemen zou zijn. En die kunnen niet enkel met GGOs worden opgelost. We hebben ook agro-ecologie nodig (zie bv. forbes.com/sites/nicolera…)
15. daarnaast ook nog (minstens): faire markten, toegang tot technologie en hulpmiddelen, voldoende scholing voor landbouwers etc.
16. Maar: we mogen ons niet laten sturen door weemoed naar het zogezegd verloren paradijs, noch door onze instinctieve afkeer voor gentechnologie. Daarmee bewijzen we noch onszelf noch de planeet een dienst.
PS: Prof. Michiel Korthals laat weten dat hij van de noodzaak van innovatie overtuigd is en zeker niet terug wil naar vroeger. Dat was ook niet wat ik wilde zeggen. Hij stelt dat we van ons voedsel 'vervreemd' zijn: dat veronderstelt wel dat er iets 'hersteld' moet worden.
