#رشتو (15 بخش) #اشتباهات_ذهنی
از کتاب #تکنیک‌های_شناخت‌درمانى اثر #رابرت_لی‌هی
1️⃣ ذهن‌خوانی (mind reading)
به‌نظرتان بدون شواهد کافی می‌دانید که دیگران به چه چیزی فکر می‌کنند. مثل: ”جواب سلامم را نداد، پس حتما از دست من ناراحت است".
از کتاب #تکنیک‌های_شناخت‌درمانى اثر #رابرت_لی‌هی
1️⃣ ذهن‌خوانی (mind reading)
به‌نظرتان بدون شواهد کافی می‌دانید که دیگران به چه چیزی فکر می‌کنند. مثل: ”جواب سلامم را نداد، پس حتما از دست من ناراحت است".
2️⃣ پیش‌گویی (fortune telling)
پیش‌بینی می‌کنید که حوادث آینده، بد از آب در می‌آیند یا این که خطرات زیادی شما را تهدید می‌کند. مثل: "در امتحان شکست می‌خورم" یا "کاری گیر من نخواهد آمد".
پیش‌بینی می‌کنید که حوادث آینده، بد از آب در می‌آیند یا این که خطرات زیادی شما را تهدید می‌کند. مثل: "در امتحان شکست می‌خورم" یا "کاری گیر من نخواهد آمد".
3️⃣ فاجعه‌سازی (catastrophizing)
معتقدید هر چه اتفاق افتاده یا خواهد افتاد به‌شدت افتضاح، ناخوشایند و غیر قابل تحمل است. مثل: "افتضاح می‌شود اگر در دانشگاه قبول نشوم".
معتقدید هر چه اتفاق افتاده یا خواهد افتاد به‌شدت افتضاح، ناخوشایند و غیر قابل تحمل است. مثل: "افتضاح می‌شود اگر در دانشگاه قبول نشوم".
4️⃣ برچسب زدن (labling)
به خودتان یا دیگران، صفات کلی و منفی نسبت می‌دهید. مثل: "من آدم بدبختی هستم" یا "من آدم بی‌ارزشی هستم".
به خودتان یا دیگران، صفات کلی و منفی نسبت می‌دهید. مثل: "من آدم بدبختی هستم" یا "من آدم بی‌ارزشی هستم".
5️⃣ نادیده گرفتن جنبه‌های مثبت (discounting positives)
مدعی هستید که کارهای مثبت خودتان یا دیگران پیش پا افتاده و ناچیز هستند. مثل: "این کار از عهده همه بر می آید" یا "قبول شدن در کنکور که کار مهمی نیست".
مدعی هستید که کارهای مثبت خودتان یا دیگران پیش پا افتاده و ناچیز هستند. مثل: "این کار از عهده همه بر می آید" یا "قبول شدن در کنکور که کار مهمی نیست".
6️⃣ فیلتر منفی (negative filter)
تقریباً همیشه جنبه‌های منفی را می‌بینید و به جنبه‌های مثبت توجه نمی‌کنید. مثل: "هیچ کس مرا دوست ندارد".
تقریباً همیشه جنبه‌های منفی را می‌بینید و به جنبه‌های مثبت توجه نمی‌کنید. مثل: "هیچ کس مرا دوست ندارد".
7️⃣ تعمیم افراطی (overgeneralizing)
بر پایه یک حادثه، الگوهای کلی منفی را استنباط می‌کنید. مثل: "این اتفاق همیشه برای من اتفاق می‌افتد" یا "در همه کارها شکست می‌خورم".
بر پایه یک حادثه، الگوهای کلی منفی را استنباط می‌کنید. مثل: "این اتفاق همیشه برای من اتفاق می‌افتد" یا "در همه کارها شکست می‌خورم".
8️⃣ تفکر دوقطبی (dichotomus thinking)
به وقایع پیرامون و انسان‌های اطراف با دید همه یا هیچ نگاه می‌کنید. مثل: "همه مرا طرد می‌کنند" یا "تمام وقتم تلف شد".
به وقایع پیرامون و انسان‌های اطراف با دید همه یا هیچ نگاه می‌کنید. مثل: "همه مرا طرد می‌کنند" یا "تمام وقتم تلف شد".
9️⃣ باید اندیشی (should)
به‌جای اینکه حوادث را بر پایه چیزی که هستند ارزیابی کنید، بیشتر آنها را بر اساس چیزی که باید باشند، تفسیر می‌کنید. مثل: "باید کارم را خوب انجام بدهم" یا "باید در کنکور قبول شوم".
به‌جای اینکه حوادث را بر پایه چیزی که هستند ارزیابی کنید، بیشتر آنها را بر اساس چیزی که باید باشند، تفسیر می‌کنید. مثل: "باید کارم را خوب انجام بدهم" یا "باید در کنکور قبول شوم".
🔟شخصی‌سازی (personalizing)
علت بروز حوادث منفی را به خودتان نسبت می‌دهید و سهم دیگران در بروز مشکل را نادیده می‌گیرید. مثل: "ازدواجم بهم خورد، چون من مقصر بودم".
علت بروز حوادث منفی را به خودتان نسبت می‌دهید و سهم دیگران در بروز مشکل را نادیده می‌گیرید. مثل: "ازدواجم بهم خورد، چون من مقصر بودم".
1️⃣1️⃣ سرزنش‌گری (blaming)
دیگران را علت مشکلات و احساسات منفی خود می‌دانید و از طرفی مسئولیت تغییر رفتارتان را نیز فراموش می‌کنید. مثل: "دیگران باعث عصبانیت من می‌شوند" یا "والدینم باعث و بانی همه مشکلات من هستند".
دیگران را علت مشکلات و احساسات منفی خود می‌دانید و از طرفی مسئولیت تغییر رفتارتان را نیز فراموش می‌کنید. مثل: "دیگران باعث عصبانیت من می‌شوند" یا "والدینم باعث و بانی همه مشکلات من هستند".
2⃣1⃣ مقایسه‌های ناعادلانه (unfair comparisons)
حوادث را طبق معیارهای ناعادلانه تفسیر می‌کنید. خودتان را با کسانی مقایسه می‌کنید که از شما برترند و به این نتیجه می‌رسید که آدم حقیری هستید. مثل: "او خیلی موفق‌تر از من است" یا "شاگرد اول کلاس در امتحان خیلی بهتر از من عمل کرد".
حوادث را طبق معیارهای ناعادلانه تفسیر می‌کنید. خودتان را با کسانی مقایسه می‌کنید که از شما برترند و به این نتیجه می‌رسید که آدم حقیری هستید. مثل: "او خیلی موفق‌تر از من است" یا "شاگرد اول کلاس در امتحان خیلی بهتر از من عمل کرد".
3⃣1⃣ تأسف‌گرایی (regret orientation)
به‌جای اینکه در حال حاضر به کاری فکر کنید که از دستتان بر می‌آید، بیشتر به این مسئله می‌اندیشید که ای کاش در گذشته بهتر عمل می‌کردید. مثل: "اگر تلاش کرده بودم، شغل بهتری پیدا می‌کردم" یا "ای کاش این حرف را نمی‌زدم".
به‌جای اینکه در حال حاضر به کاری فکر کنید که از دستتان بر می‌آید، بیشتر به این مسئله می‌اندیشید که ای کاش در گذشته بهتر عمل می‌کردید. مثل: "اگر تلاش کرده بودم، شغل بهتری پیدا می‌کردم" یا "ای کاش این حرف را نمی‌زدم".
4⃣1⃣ چه می‌شد اگر (what if)
دائم از خودتان سوال می‌کنید چه می‌شود اگر چنین اتفاقی بیفتد و با هیچ جوابی راضی نمی‌شوید. مثل: "حرف شما درست است، اما چه می‌شود اگر مضطرب شوم؟" یا "چه می‌شود اگر نفسم در سینه حبس شود؟"
دائم از خودتان سوال می‌کنید چه می‌شود اگر چنین اتفاقی بیفتد و با هیچ جوابی راضی نمی‌شوید. مثل: "حرف شما درست است، اما چه می‌شود اگر مضطرب شوم؟" یا "چه می‌شود اگر نفسم در سینه حبس شود؟"
5⃣1⃣ استدلال هیجانی (emotional reasoning)
از احساسات خود برای تفسیر واقعیت استفاده می‌کنید. مثل: "چون دلم شور می‌زند، پس اتفاق ناگواری می‌افتد".
از احساسات خود برای تفسیر واقعیت استفاده می‌کنید. مثل: "چون دلم شور می‌زند، پس اتفاق ناگواری می‌افتد".
