#900gavin
ต่อจากอันนี้ อีกทีค่ะ ฮือออ คิดว่าจะจบสั้นๆ ฮื่ออออ
ก็บอกแล้วว่าอาภัพรัก ขนาดนัดกันจะวันไนท์แสตนด์ เขายังทำล่มทุกครั้ง แม่งงงง จะโทษใครก็ไม่ได้ ต้องโทษตัวเองนี่ล่ะ
เกวินเหงาโว้ยยยยย อยากมีคนรักอ๊ะ อยากถูกใครสักคนรักอะ
วินาทีนี้จะคนจะหรือหุ่นก็ได้ เขาเศร้า เขาเจ็บปวด เขาผิดหวัง
เขาอกหัก
เขาอยากมีใครสักคนที่เขาจะพึ่งพาได้
ดูเหมือนคำว่าอยากอยู่คนเดียวของเกวินจะเป็นเรื่องจริง เพราะคุณนักสืบลงทุนข้ามน้ำข้ามแผ่นดินมากินเหล้าที่อีกฝั่งหนึ่งของเมือง
คอนเนอร์หวังว่าการทำงานในสถานีตำรวจจะได้เงิน ถ้าทำได้เขาอยากอัพเกรดความสามารถหายตัวมันเสียตั้งแต่ตอนนี้
จะได้ไม่ต้องแอบมองอยู่จากมุมมืดของเสาร้านให้ลำบาก
ที่เขาทำมันไม่ต่างจากพวกโรคจิตแอบตามดูชาวบ้านเลย
แต่มันไม่ได้จำเป็นต้องทำขนาดนี้รึเปล่า
คอนเนอร์ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน บางทีระบบของเขาอาจจะเริ่มรวนก็ได้
มันต่างจากตอนที่เขาวิเคราะห์หาอัตราส่วนกาแฟ ตอนนั้นเขาจำได้ว่า เขาอยากจะเห็นอีกฝ่ายมีน้ำตามากกว่านี้ อยากเห็นหยาดน้ำกลั่นตัวใหลลงมา
แต่พอถึงเวลาที่อีกฝ่ายทำท่าจะร้องไห้
ไม่ชอบเลย
หรือแม้กระทั่งหากได้เห็นน้ำตามากไปกว่านี้ เขาคงหาคำตอบให้ตัวเองได้
ว่าทำไมเขาถึงจะยังคงเลือกตามเกวิน แม้ว่าจะไม่มีเหตุผลอะไรให้ตามมาเลย
เขาแค่อยากอยู่ข้างๆ คอยประคองไม่ให้ล้ม ช่วยเติมเหล้า ช่วยรับฟังปัญหา
ช่วยซับน้ำตาที่ไหลลงมาเหมือนตอนนี้
ถึงได้นั่งดื่มธีเลียมแก้วที่สิบสี่เป็นเพื่อนที่ห่างไกลจนจุก
กลับกัน อยากได้รับคำชมจากเกวินด้วยซ้ำ
แต่ก่อนหน้านั้นเขาควรไปอัพเกรดระบบหายตัวได้
อ้อ และหาสเปรย์ดับกลิ่นโลหะและนาโนเทคโนโลยี เกวินจะได้ไม่เหม็นอีก
อาจจะถูกสอบสวนว่าเอาธีเลียมไปทำไมเยอะแยะ เขาอ้างว่าตุนกันไว้ละกัน
แล้วยังจับมือเกวินของเขาอีก
นั่นคู่หูของเขานะ!!
ไม่ให้ใครทั้งนั้นอ๊ะ
“ไคอีกเนี่ย ปล่อยน้าเฟ้ย จาหยู่โคนเดว”คอนเนอร์สัมผัสได้ว่าอีกฝ่ายขืนตัวเต็มที่ ระบบประมวลผลรันเร็วจี๋ เมื่อกี้คุณนักสืบพูดว่าไรนะ อ๋อ ใครอีกเนี่ย
กลืนเลขรุ่นตัวเองลงไปในคอ ระบบประมวลผมบอกว่าถ้าสวมรอยเป็น800 เกวินน่าจะยอมเขาง่ายกว่าเป็น900 ถึง3.14เท่า
“เกวิน คุณเมามากแล้ว ผมคิดว่าเราควรกลับกันได้แล้ว”
“แต่ฉันไม่คิดว่าเขาจะอยากกลับนะ ไอ้หนุ่ม โอ้ แอนดรอยด์หรอกหรอ”
คอนเนอร์แค่เหลือบตามองคนแปลกหน้านิ่ง
คอนเนอร์ประมวลผลแล้ว เลือกใช้คำให้คนแปลกหน้ารู้กันไปเลยว่า
นี่ตำรวจครับ อย่ามาแหยม
และนี่คู่หูของผมครับ
ของผม! ฮึ
เรียกเขาได้ไหม ไม่อยากให้เรียก800เลย
เป็นเขาได้ไหม
ที่ทำให้เกวินร้องไห้เมามายขนาดนี้
ไม่สิ ต้องหนึ่งคนกับหนึ่งหุ่น
“คอน- - คอนเนอร์ ฉัน” มือของเกวินที่จับแขนเขาสั่นเทา ดวงตาบวมช้ำ ช้อนมองอย่างสื่อความหมาย
“ครับ”