Thread by @SemitaSalutis

#Taliban veroverden niet het hart v/h volk. Ze hebben enkel het gebrekkige beleid v/e vermoeide Amerikaanse president uitgebuit en worden gemicromanaged door de Pakistaanse inlichtingendienst #ISI. Elk uur krijgen ze instructies via Pakistaanse ambassade.
dailymail.co.uk/debate/article…

De Pakistanen hebben de leiding over de #Taliban in Afghanistan zoals een koloniale macht. Maar zij en hun klanten zullen niet in staat zijn om een economie en ambtenarij te creëren. Ze hebben misschien territoriale controle, maar geen controle over de mensen of stabiliteit.

Telkens wanneer onze troepen geconfronteerd werden met Talibanstrijders, citeerden de Amerikanen de overeenkomst van Doha - waarover met de Taliban was onderhandeld - om te zeggen dat ze hen niet konden aanvallen, behalve in zeer beperkte omstandigheden.

Deze beperkingen sloegen nergens op, aangezien de Taliban voorwaarts marcheerden, en leidden er alleen maar toe om bij velen het idee te versterken dat de strijd tegen de Taliban zinloos en nutteloos was. Ik kon geen troepen verzamelen om de politiechef te helpen.

Ik geloof dat deze politici het volk hebben verraden. We hebben ze 20 jaar lang verteld dat we bezig waren met een nobel doel voor hun toekomst en die van toekomstige generaties. En de massa geloofde dit en ze stonden ons bij. Ze gaven ons ovaties en respect.

Toen kwam het moment waarop het volk hun leiders smeekte om voor hen op te komen. Dat was een testmoment.
Ze kunnen nu zeggen dat ze martelaren zouden zijn geworden als ze in Afghanistan waren gebleven. Waarom niet? We hebben leiders nodig die martelaren en gevangenen worden.

We hebben leiders nodig die hetzelfde lijden ondergaan dat het Afghaanse volk nu ondergaat.
Hoe kon ik mijn mensen zien lijden, sterven van honger en dorst, op blote voeten zien lopen, ... vanuit een paleis van veiligheid en dan achter een laptopscherm zitten en erover schrijven?

Hoe kan ik verwachten dat de allerarmsten in de marge strategischer zijn dan ik, moediger zijn dan ik en er op rekenen dat ze het land zullen redden, terwijl ik hen gewoon een berichtje via Facebook of Twitter stuur?

Ik werd overspoeld met emotionele berichten die me uitnodigden te vluchten, een tijdje een lafaard te zijn en dan weer in de strijd te springen als de zaken stabiliseerden. Dat zou beschamend zijn geweest. Geen haar op mijn hoofd was bereid om zo'n toekomst te accepteren.

In plaats daarvan stuurde ik een bericht naar Ahmad Massoud: 'Mijn broer, waar ben je?'
Hij zei: 'Ik ben in Kaboel en plan mijn volgende stap'.
Ik vertelde hem dat ik ook in Kaboel was en bood aan onze krachten te bundelen.

'We gaan naar #Panjshir,' zei ik tegen mijn lijfwacht Rahim. 'We zullen ons er doorheen vechten. Maar mocht ik gekwetst raken, dan heb ik één verzoek aan je. Schiet me twee keer in mijn hoofd. Ik wil me niet overgeven aan de Taliban.'

Toen stapten we in ons konvooi van gepantserde voertuigen. Met veel moeite zijn we de noordelijke pas overgestoken dat een wetteloos gebied was geworden van misdadigers en Taliban. We zijn 2 keer aangevallen, maar hebben het overleefd. We vochten er vastberaden ons een weg door.

Relaas van de voormalige president van #Afghanistan, Amrullah Saleh, die besloot om niet te vluchten maar aan te sluiten bij het Verzet in de #Panjshir.
Te midden van verraad en lafheid koos hij ervoor zijn hart te volgen.
threadreaderapp.com/thread/1434258…