Thread by @ZenonasTziarras

Τουρκία-Ισραήλ 🧵

Την 28η Φεβ., εν όψη της επίσκεψης του Ισραηλινού προέδρου Χέρτζογκ σε Κύπρο (κ αργότερα Τουρκία), ο Ισραηλινός πρέσβης στην Κύπρο σχολίαζε τις εξελίξεις στις τουρκο-ισραηλινές σχέσεις. >>

Δήλωνε, μεταξύ άλλων, στον "Φ" πως οι σχέσεις στην Ανατολική Μεσόγειο δεν είναι "παιχνίδι με μηδενικό άθροισμα" - "η μια κίνηση δεν γίνεται σε βάρος της άλλης". Τον Νοε. του 2021, στο 17ο Συνέδριο το Economist στη Λευκωσία, ο τότε ΥπΕξ Ν. Χριστοδουλίδης δήλωνε: >>

"...είναι γεγονός ότι έχουν πλέον καλλιεργηθεί...σχέσεις καλής γειτονίας και έχει εμπεδωθεί μια νοοτροπία θετικής ατζέντας. ...συλλογικός στόχος παραμένει η δημιουργία μιας κατάστασης αμοιβαίου κέρδους, παρά ενός παιχνιδιού μηδενικού αθροίσματος για τα κράτη της περιοχής." >>

Είναι γεγονός κ έπρεπε να είναι γνωστό μέχρι τώρα πως η εξωτερική πολιτική του Ισραήλ έχει ως αρχή το ότι οι εξωτερικές του σχέσεις δεν αποκλείουν η μια την άλλη. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο, υφίσταται από πριν εμείς ακόμα ανακαλύψουμε το Ισραήλ στην εξωτερική μας πολιτική. >

Ανέλυσα συγκεκριμένα αυτή την προσέγγιση κ τις προεκτάσεις της για τις σχέσεις στην Αν. Μεσόγειο σε δοκίμιο του... 2015: academia.edu/17303657/The_N…

Επί της αρχής, η δική μας στάση ήταν η ίδια (της θετικής ατζέντας κ του μη αλληλοαποκλειόμενου) αλλά επί της ουσίας παρουσιάζαμε τις σχέσεις μας με το Ισραήλ (κ την Αίγυπτο) ως κάτι περισσότερο από αυτό που ήταν

Αυτά τα ανάλυσα εκτενώς σε αυτό το βιβλίο:
papazissi.gr/product/diethn…

Γι' αυτό γράφω από το 2012 στον Τύπο ότι πρέπει να προσέξουμε πως προσεγγίζουμε, διαχειριζόμαστε κ παρουσιάζουμε αυτές τις σχέσεις διότι μπορεί να δημιουργήσουμε παγίδες στους εαυτούς μας.

Σε δοκίμιο του 2016 τυποποίησα τις τριμερείς συνεργασίες ως "comfortable quasi alliances">

Από τότε, ο όρος χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στη διεθνή βιβλιογραφία για την Αν. Μεσόγειο εφόσον εξηγεί τους περιορισμούς αυτών π κάποιοι ονόμασαν "συμμαχίες". Το δοκίμιο κατέληγε ως εξής (φωτο):

Link: tandfonline.com/doi/full/10.10…

Σε άλλο κείμενο, το πρώτο του είδους του για την κυπριακή εξωτερική πολιτική (κ στο βιβλίο πιο πάνω), εξηγώ γιατί αυτές οι προσπάθειες ήθελαν να είναι εξισορροπητικές της Τουρκίας αλλά κατάφεραν να είναι μόνο "ήπια εξισορροπητικές" χωρίς αποτελέσματα.

academia.edu/38903132/Cypru…

Αφού ο Ισραηλινός πρόεδρος πέρασε από Ελλάδα κ Κύπρο για να μας καθυσηχάσει, βρίσκεται σήμερα σε ιστορική επίσκεψη στην Τουρκία (η οποία επιδώκει την αποδόμηση της υφιστάμενης αρχιτεκτονικής ασφαλείας στην Αν. Μεσόγειο: oxfordre.com/internationals…), γ την εξομάλυνση των σχέσεων.

Ο αγωγός Τουρκίας-Ισραήλ είναι ξανά στο τραπέζι, ιδιαίτερα τώρα που λόγω #UkraineRussianWar οι ενεργειακές αγορές βρίσκονται σε κρίση κ οι τιμές είναι στα ύψη. Ο Ερντογάν εδώ κ ένα μήνα τουλάχιστον καλεί το Ισραήλ να εξάγει στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας. euractiv.com/section/global…

Προφανώς το εγχείρημα αντιμετωπίζει αντικειμενικές δυσκολίες αλλά ακούω πως το θέλουν πολλοί.

Εδώ μια ανάλυση για τον εν λόγω αγωγό κ τα ζητήμα πέριξ αυτού από τον Ιανουάριο του 2016: zenonas-tziarras.net/2016/01/29/%CE…

Υπάρχουν επίσης πληροφορίες ότι η ομαλοποίηση Τουρκίας-Ισραήλ, εφόσον αυτή επιτύχει, ενδέχεται να έχει κόστος για κάποιους τομείς της κυπρο-ισραηλινής συνεργασίας (που ενοχλούν την Τουρκία) - χωρίς αυτό να σημαίνει για κανένα λόγο τη διακοπή/ανατροπή των σχέσεων.

Μεταξύ των εμποδίων στην ομαλοποίηση Τουρκίας-Ισραήλ είναι η τουρκική υποστήριξη στην Χαμάς. Όπως όμως κ στην περίπτωση της στην Τουρκία εξόριστης Μουσουλμανικής Αδελφότητας, όπου θέλησε να στείλει μηνύματα στην Αίγυπτο, >>>

έτσι κ τώρα ο Ερντογάν δε θα διστάσει να κάνει υποχωρήσεις έστω πρόσκαιρα - εαν θεωρήσει σκόπιμο - γ να βελτιώσει τις σχέσεις του με το Ισραήλ. Εν τω μεταξύ θερίζει τον αντισημητισμό που έσπειρε αφού υπάρχουν διαδηλώσεις ισλαμιστών/εθνικιστών κάτα της επίσκεψης του Ισρ. προέδρου.

Αυτά για να έχουμε τα μάτια μας 14 το επόμενο χρονικό διάστημα κ να πετούμε λιγότερο στα σύννεφα.

Δεν χρειαζόμαστε μεγάλα λόγια. Χρειαζόμαστε μεγάλες προσπάθειες, στρατηγικό σχεδιασμό κ ανάπτυξη δυνατοτήτων. Γι' αυτά σε επερχόμενο βιβλίο εδώ: link.springer.com/book/978303091…