Selepas kematian ayahnya dan kemangkatan raja Nuh bin Mansur, kerajaan Samaniyyah menjadi kucar kacir kerana pemberontakan.
Ibn Sina merupakan seorang penulis tegar. Dalam beberapa riwayat, beliau telah menulis lebih kurang 7 buah buku setahun. Beliau juga mempunyai seorang sahabat, ahli fiqh bernama Abu Ubaidah al-Jurjani yang mencatat dan mengimlakkan apa-apa yang terkeluar daripada bibir
Karya agungnya, al-Qanun fi al-Tibb, merupakan buku teks perubatan yang sangat berpengaruh dan dijadikan bahan bacaan sekolah perubatan selama 600 tahun sejak zaman beliau masih hidup.
Dalam satu kisah Ibn Sina semasa beliau berkhidmat sebagai Perdana Menteri bagi negeri Isfahan, raja ‘Ala’ ad Daulah telah bersungut kepada beliau tentang ahli kerabat yang sakit gila.
Selain itu, Ibn Sina juga ada menulis perkaitan emosi dengan perubahan sistem badan, fisiologi tidur, pengaruh iklim terhadap kesihatan dan penyakit, ujian klinikal,
Semasa beliau dipenjarakan dalam satu kemelut politik, beliau telah merangka satu paradoks berkenaan jiwa dan tubuh manusia.
Kisah hidup Ibn Sina ini dipenuhi dengan suka dan duka pengembaraannya dalam mencari ilmu. Namun, apa yang ironi tentang kisah hidup beliau ialah tentang bagaimana tokoh ini meninggal.