Thread by @AntiAnomally

۱.شاید برای بسیاری، سرعت جهانگیر شدن ویروس جدید کرونا و واکنش دولتها به آن تعجب آور باشد؛بخصوص اینکه اپیدمی های قبلی ویروس هم‌خانواده مانند SARS و MERS چنین وحشت و بحرانی را ایجاد نکرد. بد نیست باهم به تفاوت های بیولوژیک و مراقبتی
SARS-CoV با
SARS-CoV2(COVID 19) نگاهی بیندازیم:

۲.اولین تفاوت در میزان گستردگی همه‌گیری‌ست. سارس طی ۸ماه باعث ۸۰۹۸ ابتلا و ۷۷۴ مرگ در ۲۶ کشور اغلب در آسیای شرقی و کانادا شد؛ در مقابل COVID19 طی ۲ماه از فوریه ۲۰۲۰ بیش از ۸۲هزار مبتلا و ۲۸۰۰ مرگ (آمار چین) و تاکنون درگیری بیش از ۵۰ کشور در پی داشته است.
DOI:10.1093/jtm/taaa011

۳.تفاوت دیگر را باید در محل شروع COVID19 جستجو کرد.ووهان محل اولیه کرونای جدید، شهری ۱۱ میلیونی در مرکز چین است با جمعیتی متراکم و مرکزیت صنعتی-تجاری که همزمانی آن با جشنهای چینی وضعیت اپیدمی و کنترل COVID را نسبت به سارس پیچیده تر و سخت تر میکرد.
DOI:10.1056/NEJMc2001468

۴.دوره بیماری‌زایی COVID19:
قرنطینه برای سارس به این دلیل آسان‌تر بود که چون اغلب میزان انتقال ویروس در زمان بروز علایم شدید تنفسی رخ میداد، یافتن مبتلایان جدید نیز راحت تر بود؛در مقابل انتقال COVID19 زمانی‌ست که بیمار بدون علامت یا دارای علایم خفیف است.
DOI:10.1093/jtm/taaa021

۵.قابلیت سرایت سریع تر از سارس در COVID 19:
متوسط شاخص R0 که مفهوم کلیدی در تعریف همه‌گیری در بیماری های عفونی‌ست، برای COVID عدد ۳.۲۸ با میانه ۲.۷۹ گزارش شده است. همچنین انتشار COVID نسبت به سارس، علیرغم قرنطینه سراسری در چین و ایتالیا، سریعتر بوده است.
Lancet 2020;395: 497–506

۶.مساله بعدی به طیف متفاوت علایم بالینی برمیگردد.COVID19 ابتدا با تشخیص پنومونی(عفونت ریه) کشنده گزارش شد که با گسترش موارد تشخیص قطعی،شامل موارد با علائم خفیف نیز شد؛بطوریکه ۸۱٪ علایم خفیف پنومونی، ۱۳.۸٪ شدید و ۴.۷٪ (با مرگ و میر ۵۰٪) وضعیت بحرانی دارند.
Lancet 2020; 395: 507–13

۷.تفاوت شاخص CFR یا میزان مرگ و میر موردی بین سارس و COVID19:
این باعث سوتفاهم در مورد کشندگی COVID شده است؛ CFR سارس حدود ۱۰٪ و ۲٪ COVID گزارش شده؛منتها همه گیری و سرایت COVID بسیار بیشتر و نتیجتا مرگ و میر بالاتری دارد.(قابل توجه دکتر مهرناز اسدی!)
DOI:10.1038/s41591-020-0771-1

۸.تفاوت آخر را باید در نوع همه‌گیری COVID19 دید. در حالیکه سارس بیشتر در محیط هایی مانند بیمارستانها شیوع پیدا میکرد،COVID تمایل به انواع جمعیتها دارد. همین مساله،یعنی شدت و کیفیت متفاوت محیط سرایت، بیماری زایی COVID19 را بیشتر از سارس کرده است.
Emerg Infect Dis 2004; 10: 2053–54

۹.از مطالب بالا میتوان به سادگی نتیجه گرفت که قرنطینه کردن سراسری مبتلایان COVID19 به دلایل مختلف از جمله توان اقتصادی و مدیریتی به سادگی سارس نخواهد بود؛ همچنین اقدام و اراده چین به قرنطینه نظامی برای کنترل بیماری، به راحتی قابل اجرا برای دیگر کشورها نیست.

۱۰.راهی که اکنون پیش روی دولتها برای کنترل COVID19 است باید مبتنی بر محاسبه هزینه-فایده با این رویکرد باشد که هزینه محدودیت های کوتاه مدت بمراتب از هزینه های عدم کنترل دقیق در دراز مدت کمتر خواهد بود؛بر همین اساس باید به قرنطینه کامل(چین) یا نظارت فعال و موثر(انگلستان) تن دهند.

۱۱.وضعیت ایران در این میان، به علت عدم مدیریت متمرکز کارآمد و مراکز متعدد تصمیم گیری غیرمسوول و بحرانهای اقتصادی و امنیتی خودساخته رژیم، دچار آشفتگی و عدم تعادل است. سومدیریت بحران کرونا در نهایت میتواند به قیمت جان شهروندانی تمام شود که هنوز از میزان خطر آگاهی ندارند.
پایان/